Εδώ είναι περίπου μια ντουζίνα φυσικά φαινόμενα που συγκρούονται με την εξελικτική ιδέα ότι το σύμπαν έχει ηλικία δισεκατομμυρίων ετών. Οι αριθμοί που παραθέτω πιο κάτω με έντονα στοιχεία (συχνά εκατομμύρια χρόνια) είναι οι μέγιστες πιθανές ηλικίες που τίθονται από κάθε διαδικασία, όχι οι πραγματικές ηλικίες. Οι αριθμοί με πλάγια στοιχεία είναι οι ηλικίες που απαιτούνται από την εξελικτική θεωρία για κάθε θέμα. Το σημείο είναι ότι οι μέγιστες πιθανές ηλικίες είναι πάντοτε πολύ λιγότερες απ’ ότι απαιτούν οι εξελικτικές ηλικίες, ενώ η βιβλική ηλικία (6.000 – 10.000 χρόνια) πάντοτε ταιριάζει άνετα μέσα στις μέγιστες πιθανές ηλικίες. Ετσι τα ακόλουθα θέματα είναι απόδειξη ενάντια στο εξελικτικό χρονοδιάγραμμα και υπέρ του βιβλικού χρονοδιαγράμματος. Πολύ περισσότερη απόδειξη υπέρ του νέου σύμπαντος υπάρχει, αλλά έχω επιλέξει αυτά τα θέματα για την συντομία τους και την απλότητά τους. Μερικά από τα θέματα σε αυτή τη λίστα μπορούν να συμφιλιωθούν με ένα παλιό σύμπαν μόνο κάνοντας μια σειρά από απίθανες και αναπόδεικτες υποθέσεις× άλλα μπορούν να ταιριάξουν μόνο με ένα νέο σύμπαν. Η λίστα αρχίζει με απόμακρα αστρονομικά φαινόμενα και προχωράει μέχρι την Γη, καταλήγοντας με καθημερινά γεγονότα.
Σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία, οι κομήτες υποτίθεται ότι έχουν την ίδια ηλικία με το ηλιακό σύστημα, περίπου 5 δισεκατομμύρια χρόνια. Ακόμη κάθε φορά που ένας κομήτης περιστρέφεται κοντά στον ήλιο, αυτός χάνει τόσο πολύ από το υλικό του, ώστε δεν θα μπορούσε να επιβιώσει πολύ περισσότερο από 100.000 χρόνια περίπου. Πολλοί κομήτες έχουν χαρακτηριστικές μέγιστες ηλικίες (πάνω σ’ αυτή τη βάση) τα 10.000 χρόνια.1Οι εξελικτικοί εξηγούν αυτή την ασυμφωνία υποθέτοντας ότι (α) οι κομήτες έρχονται από ένα απαρατήρητο σφαιρικό ‘νέφος Οόρτ’ αρκετά πέρα της τροχιάς του Πλούτωνα, (β) απίθανες αλληλεπιδράσεις της βαρύτητας με όχι συχνά διερχόμενα αστέρια συχνά χτυπάνε τους κομήτες μέσα στο ηλιακό σύστημα, και (γ) άλλες απίθανες αλληλεπιδράσεις με πλανήτες επιβραδύνουν τους εισερχόμενους κομήτες αρκετά συχνά ώστε να υπολογιστούν για τους εκατοντάδες παρατηρημένους κομήτες.2Μέχρι εδώ, καμμιά από αυτές τις υποθέσεις δεν έχει τεκμηριωθεί, είτε με παρατηρήσεις, ή με ρεαλιστικούς υπολογισμούς. Τελευταία, έχει γίνει πολύ συζήτηση για το ‘Kuiper Belt’, έναν δίσκο από υποτιθέμενες πηγές κομητών που τοποθετείται στο ηλιακό σύστημα, λίγο έξω από την τροχιά του Πλούτωνα. Ακόμη κι εάν μερικά σώματα πάγου υπάρχουν σ’ εκείνη την τοποθεσία, αυτά δεν θα μπορούσαν αληθινά να λύσουν το πρόβλημα των εξελικτικών, αφού σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία το Kuiper Belt γρήγορα θα εξαντλούνταν εάν δεν υπήρχε κανένα ‘νέφος Οόρτ’ για να το προμηθεύει.
Κάθε χρόνο, το νερό και οι άνεμοι, διαβρώνουν περίπου 25 δισεκατομμύρια τόνους χώματος και βράχων από τις ηπείρους και το συγκεντρώνουν στον ωκεανό.3Αυτό το υλικό συσσωρεύεται σαν χαλαρό ίζημα (δηλ. λάσπη) πάνω στο σκληρό βασαλτικό (σχηματισμένο από λάβα) πέτρωμα του βυθού του ωκεανού. Το μέσο βάθος όλης της λάσπης σε όλο τον ωκεανό, περιλαμβανομένης της υφαλοκρηπίδας των ηπείρων, είναι λιγότερο από 400 μέτρα.4Η βασική διαδικασία που είναι γνωστή, για την αφαίρεση της λάσπης από τον ωκεάνιο πυθμένα είναι ο εξής: Ο θαλάσσιος πυθμένας ολισθαίνει αργά (λίγα εκατοστά τον χρόνο) κάτω από τις ηπείρους, παίρνοντας λίγο ίζημα μαζί του. Σύμφωνα προς την κοσμική επιστημονική βιβλιογραφία, εκείνη η διαδικασία προς το παρόν, αφαιρεί μόνο 1 δισεκατομμύριο τόνους κάθε χρόνο.4Απ’ ότι καθένας γνωρίζει, τα άλλα 25 δισεκατομμύρια τόνοι ανά έτος απλώς συσσωρεύονται. Με εκείνο τον ρυθμό, η διάβρωση θα συγκέντρωνε το σημερινό ποσό του ιζήματος σε λιγότερο από 12 εκατομμύρια χρόνια. Ακόμη σύμφωνα με την εξελικτική θεωρία, η διάβρωση θα έχει προχωρήσει όσο καιρό υπάρχουν οι ωκεανοί, ένα υποτιθέμενο διάστημα 3 δισεκατομμυρίων ετών. Εάν ήταν έτσι, οι ρυθμοί αύξησης υπονοούν ότι οι ωκεανοί θα παραγέμιζαν μαζικά με ντουζίνες λάσπης σε βάθος χιλιομέτρων. Μια εναλλακτική (δημιουργιστική) εξήγηση είναι ότι εκείνη η διάβρωση από τα νερά του Κατακλυσμού της Γένεσης που θα αδειάζονταν στις ηπείρους, θα εναπόθεταν το σημερινό ποσό λάσπης μέσα σε ένα βραχύ διάστημα περίπου 5.000 ετών πριν.
Κάθε χρόνο5, οι ποταμοί και άλλες πηγές ρίχνουν πάνω από 450 εκατομμύρια τόνους από νάτριο μέσα στον ωκεανό. Μόνο 27% αυτού του νατρίου καταφέρνει να υπαναχωρήσει από τη θάλασσα κάθε χρόνο.67Απ’ ότι καθένας γνωρίζει, το υπόλοιπο απλά συσσωρεύεται στον ωκεανό. Εάν η θάλασσα δεν είχε καθόλου νάτριο για να ξεκινήσει με αυτό, αυτό θα έχει συσσωρευτεί στο σημερινό του ποσό σε λιγότερο από 42 εκατομμύρια χρόνια με τους σημερινούς ρυθμούς εισαγωγής και εξαγωγής. Αυτό είναι πολύ λιγότερο από την εξελικτική ηλικία του ωκεανού, τα 3 δισεκατομμύρια έτη. Η συνήθης απάντηση σε αυτή την ασυμφωνία είναι ότι οι ρυθμοί εισαγωγής νατρίου στο παρελθόν πρέπει να είχαν γίνει μικρότεροι, και της εξαγωγής μεγαλύτεροι. Ωστόσο, υπολογισμοί που είναι όσο γενναιόδωροι είναι δυνατον προς τα εξελικτικά σενάρια, ακόμη δίνουν μια μέγιστη ηλικία μόνο 62 εκατομμυρίων ετών.7Υπολογισμοί8για πολλά άλλα στοιχεία του θαλασσινού νερού δίνουν πολύ νεώτερες ηλικίες για τον ωκεανό.
Η συνολική αποθηκευμένη ενέργεια στο μαγνητικό πεδίο της Γης έχει σταθερά μειωθεί με τον συντελεστή 2,7 πάνω στα προηγούμενα 1000 χρόνια.9Οι εξελικτικές θεωρίες που εξηγούν αυτή την ταχεία μείωση, και επίσης πως η Γη θα μπορούσε να διατηρήσει το μαγνητικό της πεδίο για δισεκατομμύρια χρόνια, είναι πολύ περίπλοκες και ανεπαρκείς. Μια πολύ καλύτερη δημιουργιστική θεωρία υπάρχει. Αυτή είναι καθαρή, βασισμένη πάνω στην υγιή φυσική, και εξηγεί πολλά χαρακτηριστικά του πεδίου: την δημιουργία του, τις ταχείες αναστροφές κατά την διάρκεια του Κατακλυσμού της Γένεσης, τις μειώσεις και τις αυξήσεις της έντασης της επιφάνειας μέχρι την εποχή του Χριστού, και μια σταθερή παρακμή από τότε.10Αυτή η θεωρία ταιριάζει με τα παλαιομαγνητικά, τα ιστορικά, και τα σημερινά δεδομένα.11Το κύριο αποτέλεσμα είναι ότι η συνολική ενέργεια του πεδίου (όχι η ένταση της επιφάνειας) έχει πάντοτε παρακμάσει τουλάχιστον τόσο γρήγορα όσο τώρα. Με εκείνο τον ρυθμό, το πεδίο δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι περισσότερο από 10.000 χρόνια παλαιό.Humphreys, D.R., 'Physical mechanism for reversals of the earth's magnetic field during the flood', Proc. 2nd Internat. Conf. on Creationism, Vol. II, Creation Science Fellowship (1990), pp. 129-142, address in ref. 12.
Σε πολλές ορεινές περιοχές, στρώματα του εδάφους χιλιάδες πόδια λεπτά είναι λυγισμένα, γερμένα και πτυσσόμενα σε σχήματα διχάλας. Το συμβατικό γεωλογικό χρονοδιάγραμμα λέει ότι αυτές οι μορφοποιήσεις ήταν βαθιά θαμμένες και στερεοποιημένες για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν λυγίσουν. Ακόμη το δίπλωμά τους συνέβηκε χωρίς να σπάσουν, με ακτίνες τόσο μικρές, ώστε η όλη μορφοποίηση είχε να είναι ακόμη υγρή και μη στερεοποιημένη όταν το λύγισμα έγινε. Αυτό υπονοεί ότι το δίπλωμα συνέβη σε λιγότερο από χιλιάδες χρόνια μετά την συγκέντρωση του υλικού.12
Ισχυρή γεωλογική απόδειξη υπάρχει13, ότι ο Καμβριανός Αμμόβραχος –μορφοποιημένος υποτίθεται 500 εκατομμύρια χρόνια πριν- του Ute Pass Fault, δυτικά του Colorado Springs, ήταν μη στερεοποιημένος όταν πιέστηκε προς την επιφάνεια κατά τη διάρκεια της εξύψωσης των Βραχωδών Ορέων, δήθεν 70 εκατομμύρια χρόνια πριν. Είναι πολύ απίθανο ότι ο αμμόβραχος δεν θα στερεοποιούνταν κατά τη διάρκεια των υποτιθέμενων 430 εκατομμυρίων ετών που ήταν κάτω απ’ το έδαφος. Αντίθετα, είναι πιθανόν, ότι τα δύο γεωλογικά γεγονότα ήταν λιγότερο από χιλιάδες χρόνια ξεχωριστά, έτσι συντομεύοντας πολύ το γεωλογικό χρονοδιάγραμμα.
Τα ραδιοφωτοστέφανα είναι έγχρωμα δαχτυλίδια που μορφώνονται γύρω από μικροσκοπικά κομμάτια ραδιοενεργών μετάλλων σε κρυστάλλους των βράχων. Αυτά είναι η απόδειξη των απολιθωμάτων για την παρακμή της ραδιενέργειας.14Συμπυκνωμένου Πολώνιου 210 ραδιοφωτοστέφανα δείχνουν ότι Ιουρασικές, Τριαδικές και Ηώκαινες μορφοποιήσεις στο οροπέδιο του Colorado συγκεντρώθηκαν εντός μηνών το ένα μετά το άλλο, κι όχι εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια ξεχωριστά καθώς απαιτείται από το συμβατικό χρονοδιάγραμμα.15 ‘Ορφανού’ Πολώνιου 218 ραδιοφωτοστέφανα, μη έχοντας απόδειξη των μητρικών τους στοιχείων, υπονοούν είτε στιγμιαία δημιουργία ή δραστικές αλλαγές στους ρυθμούς παρακμής της ραδιενέργειας.16,17
Ολες οι φυσικά συμβαίνοντες οικογένειες ραδιοενεργών στοιχείων ‘γεννούν’ Ηλιον καθώς παρακμάζουν. Εάν τέτοια παρακμή συμβαίνει για δισεκατομμύρια χρόνια, καθώς υποθέτουν οι εξελικτικοί, πολύ ήλιον θα έπρεπε να έχει βρεθεί στην πορεία του μέσα στην ατμόσφαιρα της Γης. Ο ρυθμός απώλειας του ήλιου από την ατμόσφαιρα στο διάστημα είναι υπολογίσιμος και μικρός. Μετρώντας εκείνη την απώλεια, η ατμόσφαιρα σήμερα έχει μόνο 0.05% της ποσότητας του ήλιου που θα έπρεπε να έχει συσσωρεύσει σε 5 δισεκατομμύρια χρόνια.18Αυτό σημαίνει, ότι η ατμόσφαιρα είναι πολύ νεώτερη απ’ ότι η υποτιθέμενη εξελικτική ηλικία. A study published in the Journal of Geophysical Research shows that helium produced by radioactive decay in deep, hot rocks has not had time to escape. Though the rocks are supposed to be over one billion years old, their large helium retention suggests an age of only thousands of years.19
Οι εξελικτικοί ανθρωπολόγοι λένε ότι η Λίθινη Εποχή διάρκεσε τουλάχιστον 100.000 χρόνια, κατά τη διάρκεια της οποίας, ο παγκόσμιος πληθυσμός του Νεάντερταλ και Κρομανιόν ανθρώπων ήταν χονδρικά σταθερός, μεταξύ 1 και 10 εκατομμυρίων. Ολο εκείνο τον χρόνο θάβανε τους νεκρούς τους μαζί με καλλιτεχνήματα.20 Με αυτό το σενάριο, θα έχουνε θάψει τουλάχιστον 4 δισεκατομμύρια σώματα.21Εάν το εξελικτικό χρονοδιάγραμμα ήταν σωστό, τα θαμμένα οστά θα έπρεπε να μπορούσαν να διαρκέσουν για πολύ περισσότερο από 100.000 χρόνια, έτσι πολλοί από τα δήθεν 4 δισεκατομμύρια σκελετοί της Λίθινης Εποχής θα έπρεπε ακόμη να βρίσκονται παντού (και βεβαίως τα θαμμένα καλλιτεχνήματα). Ακόμη μόνο λίγες χιλιάδες έχουν βρεθεί. Αυτό υπονοεί ότι η Λίθινη Εποχή ήταν πολύ συντομότερη απ’ ότι οι εξελικτικοί νομίζουν, λίγες εκατοντάδες χρόνια σε πολλές περιοχές.
Η συνήθης εξελικτική εικόνα έχει ανθρώπους να υπάρχουν ως κυνηγοί και συλλέκτες για 100.000 χρόνια κατά τη διάρκεια της Λίθινης Εποχής πριν ανακαλυφθεί η γεωργία λιγότερο από 10.000 χρόνια πριν.21Ακόμη, η αρχαιολογική απόδειξη δείχνει ότι οι άνθρωποι της Λίθινης Εποχής ήταν τόσο έξυπνοι όσο εμείς. Είναι πολύ απίθανο ότι κανείς από τα 4 δισεκατομμύρια ανθρώπους που αναφέρθηκαν στο θέμα 9 δεν θα ανακάλυπτε ότι τα φυτά μεγαλώνουν από τους σπόρους. Είναι περισσότερο πιθανό ότι οι άνθρωποι ήσαν χωρίς γεωργία λιγότερο από λίγες εκατοντάδες χρόνια μετά τον Κατακλυσμό, εάν καθόλου.22
Σύμφωνα με τους εξελικτικούς, ο άνθρωπος της Λίθινης Εποχής υπήρχε για 100.000 χρόνια πριν αρχίσει να κάνει γραπτές αναφορές περίπου 4.000-5.000 χρόνια πριν. Ο προϊστορικός άνθρωπος έχτισε μεγαλιθικά μνημεία, έκανε θαυμάσια ζωγραφική στα σπήλαια, και κρατούσε αναφορές των φάσεων της σελήνης.22Γιατί θα περίμενε χίλιους αιώνες πριν χρησιμοποιήσει τις ίδιες επιδεξιότητες για να καταγράψει ιστορία; Το βιβλικό χρονοδιάγραμμα είναι πολύ περισσότερο πιθανό.22
Βοηθήστε μας να παρέχουμε περισσότερο υλικό στα ελληνικά.
Visit our English website.
